Μια από τις λαμπρότερες σελίδες στην Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης αποτελεί η μάχη στο Βαλτέτσι στις 12 και 13 Μαΐου του 1821.

Η στρατηγική ιδιοφυία του Κολοκοτρώνη, που επέμεινε να δοθεί η μάχη σε αυτήν την τοποθεσία και ο ηρωισμός των υπερασπιστών των οχυρωμάτων οδήγησαν  στην  τελική νίκη.

 Οι Τούρκοι της Τριπολιτσάς, υπό τον κεχαγιάμπεη Μουσταφά, με μεγάλο αριθμό στρατευμάτων ξεκίνησε για τη Μεγαλόπολη, για να καταπνίξουν την Επανάσταση στον Μοριά. Ισχυρό τμήμα τουρκικού στρατού πήγε κατευθείαν από την Τρίπολη στο Βαλτέτσι, υπό την αρχηγία του Βαρδουνιώτη Ρουμπή.

Ο Κολοκοτρώνης ξημερώματα από το Χρυσοβίτσι κατευθύνθηκε προς το Βαλτέτσι για να κάνει αντιπερισπασμό στον Ρουμπή, ενώ λίγο αργότερα έφθασε και ο Πλαπούτας , από το στρατόπεδο της Πιάνας. Η μάχη συνεχίσθηκε όλη τη νύχτα, οι Έλληνες ενισχύθηκαν από τον Νικηταρά τον Α. Μαυρομιχάλη και άλλους οπλαρχηγούς.

Μετά από μια πεισματώδη μάχη 23 ωρών, οι Τούρκοι άρχισαν να υποχωρούν προς την Τριπολιτσά και στην υποχώρηση είχαν μεγάλες απώλειες.

Αν και σημαντικά λιγότεροι οι Έλληνες μετά από 23 ώρες γενναία μάχη αναδείχθηκαν οι αδιαφιλονίκητοι νικητές στο Βαλτέτσι.  Οι Τούρκοι πήραν το μήνυμα ότι η Επανάσταση των Ελλήνων δεν ήταν μια απλή εξέγερση λίγων ραγιάδων.

Η μάχη του Βαλτετσίου είχε μεγάλο αντίκτυπο στο ηθικό των Ελλήνων. Για πρώτη φορά αγωνίσθηκαν οργανωμένοι, πήραν θάρρος, συνειδητοποίησαν την υπεροχή τους, απέκτησαν αυτοπεποίθηση για να συνεχίσουν τον δίκαιο Αγώνα τους και να οδηγηθούν και σε άλλες επιτυχίες,  όπως η άλωση της Τριπολιτσάς τον Σεπτέμβρη του 1821.